Het lijkt wel alsof er nog een enorme smet hangt rondom advertorials. Wat zeg ik.. Er ligt een enorme smet op advertorials. Advertorials zijn artikelen geschreven in opdracht van een bedrijf, waar iemand betaalt voor krijgt. Mensen kunnen hiermee hun geld verdienen, maar het is nog niet volledig geaccepteerd. En dat snap ik niet.
Wat ik leerde op mijn studie is dat een advertorial een advertentie is, vermomd als redactioneel artikel. In een tijdschrift kom je ze ook tegen, het verschil alleen is dat je in een tijdschrift er voorbij kan bladeren en nog zo’n 50 – hoeveel bladzijden heeft een tijdschrift? – andere pagina’s hebt die je wel kunt lezen zonder reclame. Op een blog is dat op dagelijkse basis niet het geval, als je de advertorial niet wilt lezen op een blog die je trouw volgt, dan heb je het artikel van gisteren misschien al gezien en het artikel van morgen is er natuurlijk nog niet.
Tenzij een blogger het stukje advertorial verwerkt in een ‘gewoon’ artikel. Dan lijkt me er niks aan de hand. Bijvoorbeeld zoals Shirley deed in haar wekelijkse diary. Van de pakweg 25 foto’s is er één foto tussen met een kort verhaaltje waarmee ze haar lezeressen informeert over een service van KPN. Zelf vind ik de prettigste soort van lezen van advertorials. Het stoort me totaal niet, ik hoef geen artikel van +300 woorden te lezen over KPN, het is een artikel wat Shirley ook geschreven had zonder de sponsoring en toch ben ik nu geïnformeerd over de service van KPN.
Toch lees ik uit de reacties dat sommigen het niet waarderen. Ik snap dat niet! Op deze manier werk ik ook het liefst. Prima dat een bedrijf een plaatsje op mijn website wilt, geen probleem. Maar, het moet wel passen bij mijn blog en het moet passen in een artikel wat ik zelf ook zou schrijven zonder dat ik er voor betaald zou krijgen. Neem bijvoorbeeld het artikel over mijn Instagram-foto’s. Het artikel om uit te leggen hoe ik dat doe stond al een poosje in mijn concepten. Toen ik een aanbod kreeg van een advertorial over de iPhone 6 Plus vond ik dat een goede combinatie. Ik speel daadwerkelijk met de gedachte dat ik er eentje wil, dus dat extra zinnetje daarover in het artikel vind ik niet erg.
Het is een mooi iets dat mensen kunnen leven van een hobby. Zo ben ik enorm gelukkig dat ik mag doen wat ik het liefste doe, schrijven. Ik mag dat zelfs in zo verre doen dat ik er betaald voor krijg en nu ik op mezelf woon geen ander baantje hoef te zoeken om mezelf en mijn studie te onderhouden. Wat maakt het dan uit dat er een stukje reclame op een blog staat? Als je er niet van houdt.. Haal je schouders op en klik het artikel weg. Maar onthoud wel dat als ik iets deel waar ik betaald voor krijg, is dat ik er ook over geschreven zou hebben als ik er niet voor betaalt zou krijgen. Is het dan minder erg? Als ik een artikel deel over items van Nike die ik heel graag zou willen hebben en jij neust er tussen en vindt ook een paar schoenen waar je verliefd op wordt.. Dan is dat toch niet erg? Oké, voor je bankrekening misschien wel – maar ik vind dat het verder niks uitmaakt.
Nu ben ik erg benieuwd hoe jij er over denkt!
Wat zie jij, als bloglezer, het liefst? Zie je het liefst een artikel waarvan afspat dat het een advertorial is en lees je liever een dag niet op die blog, lees je het liefst een artikel waarvan een deel gesponsord is of lees je het liefst een artikel extra op een dag die aangegeven is als advertorial?