Als je als blogger al een poosje aan de gang bent, heb je het vast al eens meegemaakt. Je kunt producten krijgen voor je blog. Je wordt benaderd door een bedrijf die jou iets wil opsturen zodat jij er over kan schrijven. De meest uiteenlopende dingen worden je aangeboden, van een hoesje voor je telefoon van een jurkje van een vage Chinese webshop, an een foto op canvas tot een shoptegoed van een leuke webshop.
Het is ontzettend leuk om iets aangeboden gekregen te krijgen. Ik zou het zelfs een voorrecht willen noemen. Hallo, je schrijft stukjes op je website en bedrijven zijn daarin geïnteresseerd om hun merk te promoten! Toch vind ik dat er een grens is. Soms heb ik het wel eens met mensen over dat ik iets zou willen. Bijvoorbeeld voor in mijn (nieuwe) huisje. Dan zeggen mensen.. Probeer het anders eerst te regelen via je blog! Ik vind dat je daar best een lijn in mag trekken.
Zelf vind ik dat ik meer ben dan mijn blog. Ik schrijf over wat ik leuk vind en ik schrijf over wat ik doe. Ik deel heel veel maar jullie hoeven echt niet te weten wat er precies allemaal in mijn huis staat, in mijn kast hangt of in de keuken staat. Ik vind dat ik ook zelf dingen kan kopen en niet alles maar hoef te delen op mijn blog. Daarnaast lijkt mij het gevoel ook niet fijn, dat je de deur uit stapt en alles wat je die dag aan hebt, heb je gekregen. Daar mag je natuurlijk ook hartstikke trots op zijn, maar daarnaast kan het ook fijn zijn om gewoon dingen zelf uit te kiezen en niet afhankelijk te zijn van de collectie die een bepaalde webshop te bieden heeft.
Daarnaast vind ik ook dat er een lijn is in wat je aanneemt. Je kunt wel al die canvasdoeken, kortingscodes en telefoonhoesjes aannemen. Maar ik neem aan dat je geen wandelend reclamebord wilt worden, je niet over alles kan en wil schrijven en dat je niet alles kunt bewaren. Want niet alleen op je blog maak je natuurlijk reclame. Op je social media kanalen laat je de producten (waarschijnlijk) ook voorbij komen, maar ook je studiegenoten of vriendinnen vragen waar je kleding vandaan komt. Als het altijd maar over je blog gaat, blijft er verder weinig van je over.
En daarnaast had ik er zelf niet aan moeten denken dat bijvoorbeeld mijn meubels ‘gesponsord’ zijn in het huis waar ik nu woon. Overal is blog, blog, blog! Dus.. Tip van de dag: denk goed na over de samenwerkingen die je aanneemt. Op een gegeven moment heb je echt genoeg mooie kettinkjes en worden je lezeressen ook niet blij van de zoveelste review over een potje creme!
Ook vind ik dat je best selectief mag zijn in het soort advertorials wat je aanneemt als blogger. Natuurlijk staat er een leuk bedrag tegenover en staat dat leuk op je bankrekening. Maar ik denk dat er niets belangrijker is dan eerlijk blijven tegenover jezelf, je blog en je lezeressen. Een poosje geleden schreef ik twee advertorials voor Libresse. Ik zou uit mezelf nooit iets schrijven over menstruatie of dat soort zaken, maar ik heb het toch gedaan om te kijken of ik er toch iets moois van kon maken. Ik merkte meteen aan het aantal reacties en views dat lezeressen het niet leuk vonden en dat ik er zelf geen plezier in had om het te maken.
Ik vind het een groot compliment als iemand zegt ‘Wow, Anne! Pas aan het eind bij het euro-teken had ik door dat ik een advertorial zat te lezen!’. Tevens vind ik dat ook heel belangrijk. Een advertorial moet bij mijn blog passen en ik had er ook vrijwillig over willen schrijven, ook al kreeg ik er niet voor betaald. Het zou toch niets toevoegen aan mijn blog als ik bijvoorbeeld over Velux-dakramen zou schrijven terwijl het overgrote deel van mijn bezoekers weet dat ik in een appartementje woon?
Zo, dat waren even mijn gedachten over producten en advertorials. Moraal van het verhaal? Denk aan jezelf en je lezeressen voor je een product of bedrag aanneemt. Heb je er zelf plezier in en van? Past het bij jezelf en je blog? Doen. Anders.. Laat het over aan een ander!